برای آرامش طوفان قلب و روح من جز چیزی که مرا به شکوه خدا برساند ، چاره ی دیگری نیست.

و من این لحظه ها چه سراسیمه چشم انتظار رسیدن باشکوه بهار آسمان ها نشسته ام.

رجب و شعبان و رمضان برای من یعنی رهایی و رهایی و رهایی.

آرامش و غرق شدن در رویاهای ناتمامی که جز آسمان مقصدی برایشان نیست.

از قول و قرارهای کوچک و بزرگ بگیر تا افطارهای بی ریای تنهایی.

از مرور خاطرات شب و روزهای رویایی رحب و شعبان و رمضان خانه ی مامان و بابا.

تا دغدغه ی چشاندن لذتی نظیر لذت کودکی و نوجوانی خودم به فرزندان آینده م.

گاهی احساس میکنم اگر تمام هدف خلقت من چشیدن یک جرعه از این لطافت بهاریست مرا بس است.

برای تمام عمر مرا بس که مست همان یک جرعه کوچه به کوچه نام تو را فریاد کنم و از عشق تو جان دهم.

خدای من. زیبای من. آرامش من. چقدر مستانه تو رو خواستن باشکوه است.

کاش این رجب . کاش این شعبان. کاش این رمضان.

مرا برسانند به سکوی پروازی که مقصدش رضایت تو را به من ببخشد.

کاش . . .


اللهم بارک لنا فی رجب و شعبان و بلغنا شهر رمضان.

شب اول رجب المبارک 1440


مشخصات

آخرین مطالب این وبلاگ

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها